Savasana, de lijkhouding
In het voorjaar zie ik het krachtig stralen en opengaan, zoals de bloemen naar het licht. Maar ook kwetsbaarheid, vermoeidheid of lamgelegd worden door een heersende griep.
Daarom is savasana een houding die past in het voorjaar, als de energie weer volop gaat stromen en je vaak teveel wilt.
Sava betekent lijk (en asana: houding).
De oefening begint met het bewust neerleggen van het lichaam op de rug. De benen iets uit elkaar, de armen ook iets van het bovenlichaam af en de handpalmen eventueel opengedraaid. Wanneer het lichaam goed ligt ontspan je de spieren. Alles aan het fysieke lichaam wordt slap. Het lichaam wordt overgegeven aan de ondergrond. Ook het ego wordt losgelaten doordat je (even) niet meer beweegt of reageert. Alles laat je er gewoon zijn. Zo wordt je geest ruimer en kun je de eenheid, de verbinding ervaren, dat wat yoga is.
Zo tegenstrijdig als het voorjaar is ook deze houding: cursisten vinden het (de eindontspanning) vaak de fijnste oefening maar als je de houding uitvoert zoals bedoeld in de traditionele yoga kan dat nog flink wat oefening vragen.
Vooral aan het werk met jongeren kwam ik erachter dat dit bewust loslatend stilliggen misschien wel de moeilijkste yogaoefening is, ook al ziet dat er van buiten niet zo uit. Het lichaam lijkt doods, maar wordt versterkt en verfrist.
In het voorjaar zie ik het krachtig stralen en opengaan, zoals de bloemen naar het licht. Maar ook kwetsbaarheid, vermoeidheid of lamgelegd worden door een heersende griep.
Daarom is savasana een houding die past in het voorjaar, als de energie weer volop gaat stromen en je vaak teveel wilt.
Sava betekent lijk (en asana: houding).
De oefening begint met het bewust neerleggen van het lichaam op de rug. De benen iets uit elkaar, de armen ook iets van het bovenlichaam af en de handpalmen eventueel opengedraaid. Wanneer het lichaam goed ligt ontspan je de spieren. Alles aan het fysieke lichaam wordt slap. Het lichaam wordt overgegeven aan de ondergrond. Ook het ego wordt losgelaten doordat je (even) niet meer beweegt of reageert. Alles laat je er gewoon zijn. Zo wordt je geest ruimer en kun je de eenheid, de verbinding ervaren, dat wat yoga is.
Zo tegenstrijdig als het voorjaar is ook deze houding: cursisten vinden het (de eindontspanning) vaak de fijnste oefening maar als je de houding uitvoert zoals bedoeld in de traditionele yoga kan dat nog flink wat oefening vragen.
Vooral aan het werk met jongeren kwam ik erachter dat dit bewust loslatend stilliggen misschien wel de moeilijkste yogaoefening is, ook al ziet dat er van buiten niet zo uit. Het lichaam lijkt doods, maar wordt versterkt en verfrist.